متخصص فیزیوتراپی یا فیزیوتراپیست فردی است که با استفاده از درمان های فیزیوتراپی به بیماران در رسیدن به بیشترین دامنه حرکتی و توانایی فیزیکی کمک می کند.
این اهداف، در وهله اول با تمرکز بر ایجاد این موارد یا بازیابی آنها پس از از دست رفتن توانایی فیزیکی به علت بیماری، جراحت یا بالا رفتن سن حاصل خواهد شد.
فیزیوتراپیست ها گاهی اوقات درمانگران فیزیکی نامیده می شوند اما اکثرا در مورد آنها از عبارت فیزیوتراپیست استفاده می شود.
توانایی های درمانی متخصص فیزیوتراپی
وقتی یک بیمار جدید به متخصص فیزیوتراپی مراجعه می کند، فیزیوتراپیست سابقه پزشکی او را میگیرد و معاینه فیزیکی انجام می دهد.
سپس او یک برنامه درمانی را مخصوص نیازهای بیمار تهیه می کند.
بعضی از درمان هایی که فیزیوتراپیست ها استفاده می کنند، عبارتند از:
- ماساژ برای تسکین درد بافت نرم
- موبیلیزیشن یا منیپولیشن مفاصل
- تمرین هایی برای تقویت قسمت های ضعیف
- سرما برای کاهش تورم
- گرما برای افزایش جریان خون
- اولتراسوند تراپی برای تسکین اسپاسم عضلانی
- تحریک الکتریکی برای کمک به ماهیچه ها برای منقبض شدن، که در غیر این صورت خود قادر به انجام آن نیستند
فیزیوتراپیست ها تنها پس از جراحت به کمک افراد نمی آیند بلکه آنها را می توان در بسیاری از حیطه های تخصصی یافت.
فیزیوتراپیست قلبی ریوی
فیزیوتراپیست های قلبی ریوی به بیماران شان کمک میکنند تا برای مقابله با بیماریهای ریوی یا قلبی یا پس از جراحی، استقامت کافی را به دست اورند.
گاهی اوقات، درمانگر توصیه هایی را در مورد سلامت و تغذیه ارائه می دهد؛ به ویژه برای بیمارانی که دچار حمله قلبی شده اند.
آنها همچنین ممکن است برای پاکسازی ریه های بیماران بعضی از بیماری های ریوی خاص مانند فیبروز سیستیک از درمانگرانی که از درمانهای دستی استفاده می کنند، کمک بگیرند.
فیزیوتراپیست های متخصص در الکتروتراپی
این دسته از متخصصین فیزیوتراپی از تحریک الکتریکی یا الکتروتراپی و دیگر تاکتیک ها برای تسریع روند ترمیم زخم هایی که سخت ترمیم می شوند، استفاده می کنند، مانند:
فیزیوتراپی سوختگی ها زخم های دیابتی زخم های پس از قطع عضو.
فیزیوتراپیست سالمندان
فیزیوتراپیست های سالمندان برای براورده کردن نیازهای خاص سالمندان و کمک به آنها برای ادامه دادن به یک سبک زندگی فعال تا حد ممکن آماده شده اند.
فیزیوتراپیست بیماری های نورولوژیکی
این فیزیوتراپیستها در درمان بیمارانی که ممکن است مبتلا به هر گونه بیماری عصبی باشند تخصص دارند.
از جمله این بیماری ها می توان به:
- بیماری ام اس
- بیماری پارکینسون
- آلزایمر
- بیماری شارکو ماری توث
- سکته مغزی
- آسیب مغزی نخاعی اشاره کرد.
این بیماران در مواردی مانند ایجاد هماهنگی و تعادل! حرکت کردن، قدرت ماهیچه یا مهارت های زندگی روزمره نیاز به کمک دارند
فیزیوتراپیست های ارتوپدی
فیزیوتراپیست های ارتوپدی احتمالاً همان فیزیوتراپیستهایی هستند که وقتی مردم یک فیزیوتراپیست را تصور میکنند به آنها فکر می کنند.
آنها اغلب پس از جراحت یا جراحی ارتوپدی، مشکلات سیستم اسکلتی عضلانی را درمان میکنند.
درمان های معمول شامل ماساژ، دستکاری مفصل، تمرین ها، به کارگیری گرما یا سرما و تحریک الکتریکی است.
فیزیوتراپیست های اطفال
متخصصین فیزیوتراپی اطفال به طور ویژه برای برطرف کردن نیازهای کودکان آموزش دیده اند آنها کودکان مبتلا به اختلالات رشد، مشکلات شناختی، جراحتها یا بیماری ها را درمان می کنند.
فیزیوتراپی ورزشی
آنها در کار کردن با ورزشکاران و پاسخگویی به نیازهای خاص آنها تخصص دارند.
درمانگر ورزشی به ورزشکاران کمک می کند که عملکرد خود را به بالاترین سطح ممکن برسانند.
و به آنها در پیشگیری از جراحت ها و بازگشت به حداکثر عملکرد ممکن پس از جراحت کمک می کنند.
تیم های ورزشی بزرگ معمولاً فیزیوتراپیستهای خودشان را استخدام می کنند.
فیزیوتراپیست سلامت زنان
فیزیوتراپیست سلامت زنان در حیطه سلامت زنان تخصص دارد.
این تخصص به زنان در بهبود مشکلاتی مانند بی اختیاری ادرار ( در نتیجه بارداری و زایمان)، درد لگن یا اختلالات جنسی که منجر به یک مشکل فیزیکی می شود کمک می کند.
این هشت تخصص در لیست تخصص های فیزیوتراپی امریکا ثبت شده است اما فیزیوتراپیست ها قطعاً محدود به این ۸ حوزه نیستند.
یک فیزیوتراپیست ممکن است تصمیم بگیرد که بر روی حیطه مورد علاقه اش تمرکز کند و بنای کارهای درمانی اش را بر روی آن بگذارد.
برای مثال درمانگری که علاقه به سوارکاری دارد ممکن است تصمیم بگیرد که تحصیلاتش را در درمان های ورزشی ادامه دهد و سپس تلاش هایش را بر به دست آوردن مشتریانی که سوارکار هستند متمرکز کند.
این درمانگر قادر خواهد بود که دانش و تخصص اش را در این زمینه به کار گیرد تا طوری به مراجعین خود کمک کند که درمانگری که سوارکاری نمی داند هرگز نخواهد توانست.
حتی فیزیوتراپیستهایی وجود دارند که بر روی کمک به موسیقیدان ها تمرکز کردند.
موسیقی‌دانان ممکن است در نتیجه چند ساعت تمرین کردن در روز دچار جراحت های ناشی از استفاده مکرر از یک ناحیه از بدن شوند.
هر فیزیوتراپیست ارتوپدی می‌تواند تمرین هایی را تجویز کند که مناسب موزیسین ها هستند و درمان های سندروم تونل کارپال یا تاندونیت را ارائه دهد. اما تنها کسی که خودش یک موزیسین آموزش دیده است می تواند به طور مناسبی به مراجعه کننده توصیه کند که چگونه برای پیشگیری از جراحت بیشتر نحوه نواختن خود را تغییر دهد.
این مورد نیز یک نمونه دیگری بود از اینکه چگونه یک فیزیوتراپیست می تواند از حیطه های تخصصی خودش در فیزیوتراپی استفاده کند.